මුකුලිතවි මහ රැයට නිදිවදින විහඟුනේ....
විකසිතවි මහ රැයට
මල් තෙමන පිනි බිදේ....
ඇයත් අද නිදි නැතිව දෙගොඩහරි යාමයේ....
ෆැක්ටරියේ වැඩගොඩක් ගොඩගැහී මයේ හිතේ.....
වැහිදියේ හෙලෙනු මැන පිනි බිදක් නිදහසේ
වැටෙනු මැන පිනි බිදේ කුරුළු යහනාවතේ..
විහඟ, හනික නුඹ අවදි වී.....
සරනු මැන ඒ යහට මහ රෑම කළුවරේ....
සඳ එළිය නුඹේ නමට එළියදෙයි හිතවතේ...
තනි නොවනු නුඹේ ළගින් රැදෙයි ඒ පිණි බිදේ....
ගොහින් නුඹ ඇය අසළ රැදී මොහොතක් මලේ...
හෙලණු මැන පිණි බිදුව සෙමින් ඇගේ මුව වටේ.....
