70,60,දශකයේ ලාංකේය සිනමාවේ තාරුණ්‍යයේ හරිම තියැරිටිකල් ව ඔහේ ගලාගෙන යෑමට පටන්ගත් මොහොතක සිනමාවට ඔහු ප්‍රවිෂ්ට වනුයේ අනාරාධිත ආගන්තුකයෙකු ලෙසිනි.හැඩි දැඩි වැඩි පෙනුමැති තාරුණ වයසේ සිනමා පෞරෂ්‍යය, ඉන්දියවාදී රැල්ලත් සමගින් ලාංකේය දේශීය සිනමාව වැලදගත්තේ එකම කලාවත්, එකම මුලාවත්, එවකට සිනමා ශාලාවේ බිත්ති හතරට පමණක් සීමාවී තිබූ නිසා වන්නට ඇත.
සුපුරුදු බෙල් කලිසමත්,අවුලට පිරුණු සුළගට ඒමේ අත දගලන හිස්කෙයත්,හීන්දෑරි ඇගපතත්,උඩ බොත්තම ගැලවූ ෂර්ට් එකත් හීන්දෑරි ඇගපතත් එක්ක හැගීම් හුගක් ,දැනීම ඕනෑවටත් වඩා දැනුන දුක් විදීම උහුලන්නටත් බැරුව ජිවත් වෙන හැත්තෑව දශකයේ තාරුණ්‍යයේ හිත් අතරින් හිට් වෙන ඉතිහාසයේ ලාංකේය සිනමා රූපය අලුත් කල වෙනස් කල රැඩිකල් රංගන ශිල්පියා ගැන ලියන්නට අවැසි බොහෝ දේ ගැන මගේ තෙළිතුඩ ඔහේ රගනු ඇත.මේ අමරසිරි කලංසූරිය නමැති අද්විතීය රංග පෞරෂ්‍යය ගැනය.ඔබටත් මටත් සමීප කලං ගැනය.
1940 සැප්තැම්බර් 20 වෙනිදා මහනුවරදී උපතලබන අමරසිරි කලංසූරිය ජිවිතයට වැඩියෙන්ම ඉගෙන ගත්තේ නුවර අහස යටදී කිව්වොත් නිවැරදිය.උපතින්ම නැමුවත් නොනැමෙන කාගෙන යන පෞරෂ්‍යයක් උරුම කරගත් කලං ගේ කුඩා කාලයේම මව අහිමි වීමේ වේදනාව ඛේදනීය ලෙස අත්දකින්නට ඔහුට සිදුවේ. කලං ඉගෙන ගත්තේ මහනුවර ධර්මරාජයෙන්.කාලයත් එක්ක කලංගේ සැගවිලා තියන කලා කාරයා අවදි කරන්න ඕන නිසාදෝ ,පියාගේ අභාවයෙන් පස්සේ පවුලේ අනෙක් නංගිලා මල්ලිලා උස්මහත් කරගෙන රැකබලා ගෙන ඉස්සරහට යන වගකීම් සමුදාය ඔහුගේ දෙවුර මතට පැටවෙනවා.යාන්තම් මේ තරුණයා එස් එස් සි ඉවර කළා විතරයි.අනේක විද වගකීම් එක්ක ගතේ බර ගැන නොහිතා හිතේ බර නිවාගන්න කලං කළයුතු බොහෝ දේ කරනවා ඔහු නුවර ආපනශාලාවක වැඩකරන අතරේ තමන්ගේ ඇගේ තියන ඇට්ටරකම හිතේ හයියෙන්ම වහගන්න බැරිවුන තැන, එතන වැඩ කරපු වැඩිමහල් සේවකයෙක්ට පහර දීලා එළියට බහිනවා.දෙවරක් නොහිතා තමන්ගේ අත හිරි වැටෙන තරම් හරි වැඩ කරලා ජිවිතේ නැගිටින්න හේතු හොයපු කලං ට ගල් වලක නතර වෙන්න සිද්ධ වෙන්නේ රුපියල් එකයි හැත්තෑ පහේ දවසේ පඩියට.ශ්‍රීලංකා යුධ හමුදාවේ සේවයට යන කලංගේ ජිවිතේ එතනිමුත් වෙනම තැනකට ගෙනියන්න ඔහුට ඕන වෙනවා.හමුදාවෙන් පැනලා එන කලං අවසානයේ නතරවෙන්නේ මහනුවර මල්ලිකා ජයාරූප ශාලාවේ වැඩ කරන එක ඔහුගේ ජිවිතයේ අනෙකුත් රැකියා අතරින් ඔහුට ලබා දෙන්නේ වෙනස්ම ආකාරයක ආස්වාදයක්.ඔහුටම උරුම වෙච්ච ගති පැවතුම් නිසාදෝ නොසැහෙන මිත්‍ර සමාගමක් කලං වටා එකතුවෙලා ඉන්නේ කිසිදු වග විභාගයකින් තොරවයි.රංජිත් ට කලංව මුණ ගැහෙන්නේ මල්ලිකා එකේ වැඩ කරන කාලේ.සිනමා උෂ්නේ ගහලා තියන රංජිත්ට කලංගෙන් ලැබෙන සහයෝගය උපරිමයි කව්වොත් නිවැරදි.ඒ සහයෝගය නිසාම රන්ජිත් පෙරේරා නිර්මාණය කළ ප්‍රථම සිනමා පටය වන “රැයත් දවාලත්” හි රංගනයේ යෙදෙන්න අවස්තාව කලංට හිමිවෙනවා.එහි ඉතා සුළු රංගනයක නිරතවෙන අමරසිරි කලාන්සුරියගේ රංගනය ගැන වරක් ඩි.බි නිහාල්සිංහයන් රංජිත් සමගින් පවසා ඇත්තේ “කව්ද අර අතනින් එහාට මෙහාට යන හාදයා.?මිනිහා වැඩේ නියමට කරනවා”කියාය.
කලංගේ එතෙක් විලංගුව තිබු සිනමා ආස්වාදය ඔහුගේ ජිවිතයට බිදෙන් බිද ටිකෙන් ටික ඇතුළු වන්නේ ඒ ආකාරයටයි.ඉන්දියානු සිනමාවේ දැවැන්ත සිනමාකරු සත්‍යජිත් රායි ගේ සිනමා නිර්මාණයනට කලංගේ අස්වාදනිය සිනමා අවකාශය පිරවීමට හැකිවන්නේ සැබවින්ම දෛවොපගත අනාගත සිනමා පෞර්ශයක් මෝදු වීමේ හැඩතල ඉසියුම් ලෙස වර්ධනය කරමින්ය.ජිවන රග මඩල තුළ අනෙක විදියේ චරිතයන් හරහා රංගනයේ යෙදෙමින් මහපොළොවෙන් උපන් දාහය ,වෙහෙස,මහන්සිය,මහ පොළොවේ හද ගැස්ම පවා දත් කලංට කැමරා කාචය ඉදිරියේ රංගනයේ යෙදීම යනු තවත් එක වචනයක් මිස මාතෘකාවක් නොවිය.ලාංකේය සිනමාවේ අපුර්වතම කතාවක් වූ හන්තාන් කතාව බිහිකරන සුගතපාලද සෙනරත් යාපා නමැති නිර්මාණ කරුගේ, කතාවේ විජය කුමාරතුංග සමග හරි හරියට රගන ඒ බුහුටි ඇට්ටර දගකාර සිනමා පෞර්ශය එවකට සිනමාගාරයට අමුතුම ආස්වාදයක් සැපයිය.
කොහ්න්දෝ සිට හමා ආ සුළගට උඩ බොත්තම විවර කල ෂර්ට් එකත්,බෙල් කලිසමත් එක්ක ඉස්මතු වූ කෙට්ටු දගකාර නළුකමත් මේ කලං බව ප්‍රේක්ෂකාගාරය නිලංකාරව බලා සිටියදී මීලගට තදටම අවබෝධ කරගත්තේ අහස ගව්ව තුළිනි.ගව්ගනනක් දුර අහසට විසිවුණු යෞවනයේ බලාපොරොත්තු වලට සජීවී රණගනයක් සැපයු කලං විලාසිතාවක් බවට පත්වනුයේ අහස ගව්ව හරහාය.අදටත් ලාංකේය සිනමා වංශ කතාවේ ඉහළ අහසේ වැජබෙන වම් ඉවුරේ අද්විතීය සිනමා නිර්මාණකරු ධර්මසේන පතිරාජයන්ගේ ලංකාවේ නිර්මාණ කේත අස්වැද්දු හොදම චිත්‍රපට දහය අතරට ඇතුලත්ව ඇති අහස් ගව්ව අද්විතීය නිර්මාණයකි.
කලෙක ජුබිලි ශාලාවේ පැවති වර්ණවත් චිත්‍රපට සම්මාන උළෙලකදී වසරේ හොදම සජීවී අංගනයට හිමි සම්මානයට පාත්‍රවන නළුවාගේ නම නිවේදනය කරන්න ඔන්න මෙන්න තියන මොහොතක හේතු පාටය කියාගෙන යන්නේ ගාමිණි හත්තොටුවේගම මහතාය.හතාගේ මුවෙන් එක නිමේශයක් නික්මුනේ, ඒ “අහස ගව්ව” චිත්‍රපටයේ විජේ ගේ චරිතයට රගපෑ අමරසිරි කලංසූරිය බවයි.අගනා බොහෝ වටිනා ටයි කෝට් ලෙදර් ෂුස් වලින් සැරසුණු පිරිමින්ද, දුහුල් සාරි වලින් හැඩවුණු ගැහැණුන්ද, එකී වර්ණවත් රාත්‍රියේ දිදුලන,සොදුරු තාරකාවන් බදු විය. කලං සම්මානය ගන්නට වේදිකාවට යන්නේ සුපුරුදු බෙල් කලිසමත්, සුළගට පපුව විවර කරලු උඩ බොත්තම ලෙහා දැමු ෂර්ට් එකත්, අවුලට සැකසු කොන්ඩයත් අරගෙනමය.එදාද ඒ කලං ම බව ප්ප්‍රත්‍යක්ෂ විය.අපේක්ෂා හරහා නැවතත් ලාංකේය සිනමා ප්‍රේක්ෂකාගාරයේ අපේක්ෂාවන් ඉෂ්ට කරන කලං එවර අපේ කාලයේ මෙන්ම අපේ විදිහේ ප්‍රේමවන්තයෙකු බවට පත්වේ.බඹරු ඇවිත් හී විජය සමග මිමැස්සෙකු තරමටම සියුම් ලෙස ස්වකිය දගකාර යතාර්ථවාදී රංගනය මුදාහරින කලං කොතරම් විශිෂ්ටයෙකුදැයි බඹරු ඇවිත් ගැන සිතද්දී කතා කරද්දී පවා නිරායාසයෙන්ම මතකයට නැගේ.අනුපමා හි, උපමා කළ නොකැහිතරමටම විශිෂ්ට රංගනයක නියැලෙන මේ අද්විතීය රංගන ශිල්පියා පුජා හි තම නැගණිය දුෂණය කර මරා දැමු කාමාතුරයා ඝාතනයට වරදකරු වී සාවද්‍ය මනුෂ්‍ය ඝාතයනයක් හේතුවෙන් එල්ලා මැරීමට නියම වේ.එහිදී ඔහු ඉදිරිපත් කළ ප්‍රතිභාපුර්ණ රංගන ශක්තායව අදටත් ලාංකේය සිනමාවේ විශිෂ්ටයි යන තැනක කොහේ හෝ ලියැවී ඇත.
දීපෂිකා ,සරසවි මෙන්ම ජනාධිපති සම්මාන රාශියක් තම රංගනය වෙනුවෙන් ස්වකිය හැකියාවට වෙන්කරගත් ඔහු වචනාර්ථයෙන්ම විශිෂ්ටයෙකි.
මොහොතක් එකතැන නතර වී කල්පනා කර බලද්දී, කලං විශිෂ්ටයෙකු වනුයේ අතීතය තුළ පමණක්ද යන්න හදවතට දැනෙන, හදවත දවාලන, ගැටලුවකි.මන්ද නූතන තරුණ තරුණියන්ගෙන් අමරසිරි කලංසූරිය කවරෙක්දැයි විමසු කළ බොහෝ උන් නිශ්ශබ්දව ඔහේ උඩබලාගනු ඇත.මේ අසම සම රංගන ශිල්පියාගෙන් අපේ සිනමාව තවත් ලබාගත යුතු බොහෝ දෑ ඇත.වචනාර්ථයෙන්ම කලං යනු පට්ට වැඩ්ඩෙකි.ඔහුගෙන් පට්ට වැඩක් ලාංකේය සිනමාවට ලබා නොගැනීමට මෙකී කලාවටම කර ඇති මුලාවකි .
තාරුණ්‍යයේ අසීමිත දගකාරකම,රැඩිකල්කම,ඇට්ටරකම ,යතාර්ථවාදී ස්වරුපය, කලං තරමටම සිනමා කැමරාව ඉදිරියේ දිගහරින ලද රංගන ශිල්පියෙක් ලාංකේය සිනමා ඉතිහාසයේ තවත් අපට හමුනොවන තරම්ය.අද තවමත් ඩිජිටල් කැමරාව ඉදිරියේ රික්තයක්ව පවතින එකී ඇට්ටර රංගනයේ හැඩතල වලින් පොහොසත් වූ රැඩිකල් තාරුන්‍යයේ හිස් බව සිනමාව ගැන, සිනමා වේ අනාගතය ගැන ප්‍රේක්ෂකයෙකු ලෙස දෑස් දල්වා සිතිවිල්ලේ බලාසිටින මට දැනෙන මොහොතක නිරායායෙන්, සිතිවිලි අතර සිත්තම් වනුයේ කලං ඔබේ ඉතිරුණු දගකාර මන්දහාසයත් කැටිවුණු අපූරු මුවගයි.අමරසිරි කලංසූරිය නමැති විශිෂ්ට රංගන ශිල්පියාණෙනි,ඔබට ආයු බොහෝ වේවා! යැයි පතනෙමි.
කේෂර විජේසුන්දර
No comments:
Post a Comment